چگونه در مورد اختلالات خوردن در محیط کار هوشیار باشیم

اختلالات خوردن دارای بالاترین میزان مرگ و میر در بین سایر بیماری های روانی با حداقل است 30 میلیون نفر رنج می برند از یکی در ایالات متحده به عنوان یک روان درمانگر جامع نگر ، من یک رابطه نگران کننده بین محل کار و اختلالات خوردن ، به ویژه در صنایع با استرس بالا می بینم.

در دنیایی که ما برای انجام کارهای بیشتر وسواس داریم ، برخی از افراد می توانند به دلیل دستیابی به کارهای بیشتر ، در خوردن غذا بی نظم شوند. دیگران ممکن است در یک دوره استرس زا در محل کار یا زندگی در خانه خود به یک اختلال خوردن روی آورند.

شغل شما به خصوص استرس زا است یا نه ، مهم است که از سلامتی فردی که هشت ساعت در کنار او نشسته اید آگاه باشید. موفقیت شغلی ما هرگز نباید سلامت جسمی و عاطفی ما را تحت الشعاع قرار دهد. برای این منظور ، در اینجا برخی از علائم برای تعیین اینکه آیا شما یا شخصی که با او کار می کنید از اختلال خوردن رنج می برید و چه کاری باید انجام دهید وجود دارد.

چه کسی در معرض خطر است؟

در هر تحقیق منتشر شده در کتابخانه ملی پزشکی ایالات متحده ، چندین مورد وجود دارد عوامل اصلی خطر در مورد اختلالات خوردن:

فرشته شماره 36

• تمایل ژنتیکی اگر خانواده شما سابقه بی نظمی در غذا خوردن دارند ، خودتان در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آن هستید.
• ویژگی های شخصیتی اگر شما کمال گرا ، یک فرد روان رنجور ، فاقد اعتماد به نفس ، یا به طور خاص تکانشی است ، شما در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اختلال خوردن هستید.
• فشار فرهنگی ، به ویژه قرار گرفتن در معرض استانداردهای زیبایی غیر واقعی.
• وجود سایر بیماریهای روانی. طبق امید غیر اختیاری در خوردن غذا ، اضطراب به ویژه با غذا خوردن بی نظیر است ، همینطور افسردگی.

به عبارت دیگر ، اختلالات خوردن پیچیده است. آنها معمولاً در نتیجه عوامل مختلفی هستند که با یکدیگر بازی می کنند. در حالی که استرس دلیل اصلی اختلالات خوردن نیست ، یک دوره از استرس مزمن تمایل به تشدید یا تحریک اختلالات خوردن دارد.

شناختن یک اختلال خوردن در محیط کار در حال ظهور.

یک تصور غلطی که من مرتباً با آن روبرو می شوم این است که یک اختلال در غذا خوردن طبیعتاً باید شامل پرخوری یا پاکسازی باشد. حقیقت این است که اینها فقط مقطعی از غذا خوردن بی نظم هستند. در اینجا چندین روش برای ایجاد ارتباط مضر با غذا وجود دارد.

• بی اشتهایی عصبی. ترس شدید از افزایش وزن ، که اغلب به عنوان محدودیت شدید در مصرف غذا ، پرهیز از خوردن غذا در جمع یا رفتارهای پرخوری و پاکسازی آشکار می شود.
• پرخوری عصبی مشخصه آن دوره های زیاد پرخوری و پس از آن پاکسازی است.
• اختلال پرخوری خوردن مقادیر زیاد و ناسالم غذا در پاسخ به استرس ، که باعث می شود کنترل قربانی از بین برود.
• بی نظمی. کنترل وزن یا شکل فرد از طریق رفتارهای پاکسازی.
• سندرم شب خوردن. زیاد خوردن در شب.
• ارتورکسیا ورزش بیش از حد همراه با تثبیت وسواسی در اجتناب از غذاهای ناسالم تا حدی که زندگی روزمره شما را مختل کند.
• اختلال در مصرف مواد غذایی اجتنابی / محدود کننده. عدم علاقه به غذا یا گروه های غذایی خاص که منجر به کم خوری می شود.
• اختلال نشخوار فکری. تجدید غذا و مصرف مجدد غذا.

گذشته از این واقعیت که بسیاری از اختلالات فوق در محیط های استرس زا ایجاد یا تشدید می شوند و ممکن است در کنار سایر بیماری های روانی نیز وجود داشته باشند ، هر یک از این موارد با رعایت یک مجموعه سخت و ناسالم از قوانین مبتنی بر غذا مشخص می شود. اولین قدم در درمان اختلال خوردن شناخت وجود آن است. حتی اگر خودتان از یکی رنج نمی برید ، باید به علائم هشدار دهنده زیر در همکاران توجه کنید:

سپتامبر 1 زودیاک

• نوسانات چشمگیر وزن
• اظهار نظر می کنند که آنها خیلی چاق ، خیلی لاغر و یا فرم خوبی ندارند
• مشغله رژیم
• امتناع کامل از خوردن برخی غذاها
• پرهیز از وعده های غذایی یا پرهیز از غذا خوردن در حضور دیگران
• نوسانات خلقی ، خستگی یا تحریک
• استفاده وسواسی از آدامس ، نعناع یا دهان شویه
• سفرهای مکرر به دستشویی ، به ویژه بعد از غذا

اگر اینگونه نباشید ، مهمترین توصیه ای که در مورد درمان اختلال خوردن در محل کار ارائه خواهم داد خودتان از یک رنج می برید تشخیص مرزهای فردی است که از آن رنج می برد. نحوه اقدام شما در اینجا به رابطه شما با شخص بستگی دارد. اگر روابط دوستانه ای دارید ، ممکن است در نظر داشته باشید در خلوت با آنها ارتباط برقرار کنید و از سلامتی آنها ابراز نگرانی کنید.

در غیر این صورت ، اگر فکر می کنید مشکل به ویژه جدی است ، ممکن است بخواهید به HR مراجعه کنید. این را بدانید که نمی توانید کسی را مجبور به معالجه کنید. آنها را تحت فشار قرار ندهید بلکه در عوض بر حمایت از آنها تمرکز کنید.

فرشته شماره 929

همچنین می توانید از راه های دیگر کمک کنید. از صحبت در مورد غذا یا وزن خود خودداری کنید ، با عادت های غذایی آنها شوخی نکنید و از اظهار نظر یا جلب توجه به شکل ظاهری آنها خودداری کنید.

اگر خود شما رنج بکشید چه می کنید؟

اگر شما خود رنج می برید و آماده مقابله با آن هستید ، درمان به طور کلی با تعیین علت اصلی اختلال انجام می شود ، که باید به یک متخصص بهداشت روان آموزش داده شود. وجود دارد چندین مهارت کنار آمدن که می تواند به بیمار در مسیر بهبودی کمک کند:

• خود را سرزنش نکنید. درعوض ، روی خود گفتگوی مثبت کار کنید. برای هر فکر منفی یا انتقادی از خود ، سعی کنید با آن با مثبت مبارزه کنید.
• در لحظاتی که اختلال خوردن غیرفعال است ، خود را مورد توجه و تغذیه قرار دهید. این لحظات را حل کنید و قدر آن را بدانید که اختلال هیچ کنترلی بر شما ندارد
• درک کنید که بهبودی به زمان نیاز دارد. این چیزی نیست که بتوان یک شبه به آن دست یافت و راهی نیست که سعی کنید به تنهایی در آن قدم بگذارید.
• فعالیت هایی را پیدا کنید که به آنها علاقه دارید و می توانید از آنها برای تقویت عزت نفس خود استفاده کنید. مراقبه ، یوگا یا ماساژ درمانی را در نظر بگیرید.
• بدانید که ارزش تلاش و هزینه را دارید.
• به دنبال کمک حرفه ای باشید. یک درمانگر پیدا کنید که در زمینه اختلالات خوردن آموزش دیده باشد. نترسید از آنها بپرسید آیا به طور خاص در زمینه اختلالات خوردن آموزش دیده اند یا خیر.
• با یک تیم چند رشته ای کار کنید. اختلالات خوردن به بهترین وجه با تیم درمانی چند رشته ای متشکل از پزشک مراقبت های اولیه ، روان درمانگر ، رژیم درمانی و روانپزشک درمان می شود. روان درمانگران اغلب می توانند به شما در مونتاژ یکی کمک کنند.

یک اختلال غذایی می تواند زندگی شخصی و شغلی شما را فلج کند. در محیط کار مدرن که اغلب با استرس بالایی روبرو هستیم ، چیزهایی که بتوانند یکی را تحریک کنند کم نیست. یادگیری شناخت علائم و درک چگونگی و زمان مراجعه به درمان می تواند همه تفاوت را در جهان ایجاد کند.

با دوستانتان به اشتراک بگذارید: